Dodawaj, usuwaj i zmieniaj nazwy kolumn w R za pomocą Dplyr
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
W tym samouczku omówimy łączenie naszej aplikacji z wieloma źródłami danych usługi Power Apps.
W poprzednim samouczku dowiedzieliśmy się już, jak połączyć pojedyncze źródło danych z naszą aplikacją, i korzystaliśmy z tego samego źródła, gdy tworzyliśmy od podstaw własną aplikację. Ale w większości przypadków będziesz potrzebować danych z wielu źródeł. Jeśli na przykład zapiszesz się na nasze , zobaczysz, że jest tam kilka plików programu Excel, które będą używane jako źródła.
Spis treści
Konfigurowanie źródła danych
Kiedy zaczęliśmy tworzyć aplikację, której użyjemy dzisiaj w naszym przykładzie, natychmiast połączyliśmy źródło danych z naszej usługi OneDrive . Teraz dodajmy do tego kolejne źródło danych.
Załóżmy, że naszym nowym źródłem jest skoroszyt programu Excel w usłudze OneDrive. Zawiera dane o naszych agentach.
Domyślnie usługa Power Apps wyszukuje tabele do użycia podczas łączenia źródła danych. Zaznaczymy więc dane, z którymi pracujemy, i klikniemy przycisk Formatuj jako tabelę. Nie ma znaczenia, jaki motyw tutaj wybierzemy, ponieważ użyjemy go tylko jako źródła danych, więc możemy kliknąć dowolny motyw tutaj.
Ponieważ nasza tabela ma nagłówki, odznaczymy to pole przed kliknięciem OK.
Gdy to zrobimy, zobaczysz, że nasza tabela została sformatowana jako tabela.
Aby potwierdzić, że zrobiliśmy to poprawnie, powinno być napisane Tabela w lewym górnym rogu , gdy podświetlamy wiersze zawarte w tabeli.
Teraz, gdy skonfigurowaliśmy nasze źródło danych, nadszedł czas, aby połączyć je z naszą aplikacją kanwy. Upewnij się, że zamknąłeś plik przed próbą połączenia go z Power Apps .
Łączenie źródeł danych Power Apps
Możemy dodawać źródła danych Power Apps za pomocą tej ikony walca w lewym okienku. Kliknięcie go pokaże źródła danych, z którymi pracujemy, i pozwoli nam dodać więcej.
Obecnie pokazuje, że już połączyliśmy Table1 z naszą aplikacją. Ta tabela pochodzi z usługi OneDrive.
Teraz zaimportujmy nowe źródło danych, nad którym pracowaliśmy wcześniej. Ponieważ zapisaliśmy to w OneDrive, wybierzemy OneDrive tutaj w obszarze Łączniki.
Spowoduje to otwarcie okna, w którym pokazuje nam konta OneDrive, z których możemy pozyskać nasze dane. Pamiętaj, że możliwe jest również importowanie danych z innych lokalizacji, takich jak Arkusze Google lub SQL. Wszystko, co musisz zrobić, to kliknąć Dodaj połączenie w przypadku, gdy właściwa lokalizacja nie pojawia się na liście.
Po kliknięciu OneDrive poprosi nas o wybranie pliku. Pokaże również wszystkie foldery lub podfoldery, które mamy w napędzie, na wypadek gdyby potrzebny nam plik znajdował się w jednym z tych folderów.
Istniejące źródło danych o nazwie Tabela1, które widzieliśmy wcześniej, pochodzi z pliku programu Excel o nazwie Klienci. Ponieważ nowe dane, których chcemy użyć, pochodzą z pliku o nazwie Agents , klikniemy na to.
Spowoduje to wyświetlenie tabel, których możemy użyć w tym pliku. W tym przypadku mamy tylko Tabela1, czyli tabelę, którą utworzyliśmy wcześniej. Kliknij Połącz po wybraniu odpowiedniego stołu.
Ponieważ jako źródło mamy już istniejącą tabelę Table1, nowa, którą połączyliśmy z naszą aplikacją, automatycznie nosi nazwę Table1_1 .
Dla innych użytkowników może to być mylące. Dlatego podczas nadawania nazw tabelom w programie Excel należy unikać używania domyślnego systemu nazewnictwa i nadawać każdej tabeli określone nazwy. Możemy to zrobić, podświetlając odpowiednią tabelę i zmieniając nazwę w lewej górnej części.
Praca z tabelami danych
Teraz, gdy połączyliśmy nowe źródło danych z naszą aplikacją, użyjmy zawartych w nim danych, tworząc tabelę danych. Tabela danych jest taka sama jak każda inna tabela z kolumnami i wierszami.
Na ekranie głównym aplikacji, nad którą pracujemy, mamy już funkcjonalne przyciski do przeglądania i dodawania nowych klientów. Pracowaliśmy nad nimi w poprzednich samouczkach . Jednak ten przycisk z napisem „Zobacz agentów” nadal nie działa. Tutaj będziemy używać naszych nowych danych.
Zacznijmy od utworzenia nowego ekranu. Zduplikujemy nasz ekran główny, który służy jako szablon dla wszystkich ekranów w tej aplikacji.
Nazwiemy ten ekran naszym AgentScreen.
Zmienimy również tekst w naszym nagłówku na Ekran agenta.
Następnie dodajmy tabelę danych. Można to znaleźć pod wstążką Wstaw.
Tabela danych wyświetla informacje tylko użytkownikowi końcowemu. W przeciwieństwie do formularzy, które umożliwiają użytkownikom końcowym edycję niektórych danych, tabele można tylko przeglądać.
Rozmiar tabel danych można zmieniać, przeciągając dowolne punkty prowadzące. W tym przypadku chcemy, aby nasza tabela danych zajmowała cały ekran.
Teraz dodajmy źródło danych do naszej tabeli. Możemy to zrobić, klikając listę rozwijaną obok źródła danych w panelu Właściwości po prawej stronie.
Wybierzemy Tabela1_1.
Następnie klikniemy Edytuj pola, abyśmy mogli rozpocząć dodawanie pól, które chcemy pokazać w naszej tabeli.
Będziemy potrzebować zarówno AgentName, jak i AgentPhoneNumber, więc wybierzemy je oba i dodamy do naszej tabeli.
Po wybraniu pól dane automatycznie wypełnią tabelę.
Jak widać, tabele danych są takie same jak inne tabele, które tworzymy w Excelu lub Arkuszach Google. Jedyną różnicą jest to, że użytkownicy końcowi nie będą mogli niczego zmieniać i będą mogli jedynie przeglądać wyświetlane dane.
Dostosowywanie tabel danych
Tabele danych można dostosować na wiele sposobów. Na przykład możemy zmienić kolory, aby były bardziej zsynchronizowane z ogólnym motywem aplikacji.
Możemy również zmienić format danych wyświetlanych pod każdym polem. Na przykład w obszarze AgentPhoneNumber możemy zmienić typ kontrolki na Phone Column, aby wyświetlane dane były traktowane jako numery telefonów.
Możemy zmienić rozmiar czcionki i zwiększyć rozmiar liter, aby ułatwić użytkownikom odczytanie podanych informacji.
Oprócz opcji dostosowywania dla całej tabeli, możliwe jest również zaznaczenie jednej kolumny i zmiana jej ustawień. Na przykład możemy kliknąć kolumnę AgentName i zmienić jej widoczność.
Mamy również funkcję wzrostu, która określa, czy kolumna dostosuje swoją szerokość, jeśli wpis jest dłuższy niż przydzielone miejsce, czy też pozostanie bez zmian.
Jest tu również przełącznik, który pozwala nam dodawać hiperłącza.
Możemy również zmienić nazwy nagłówków. Na przykład w tym przypadku nasze nagłówki nie mają miejsca, co utrudnia czytanie. Utwórzmy więc pierwszą kolumnę Agent Name zamiast AgentName.
Następnie zmieńmy drugą kolumnę z AgentPhoneNumber na tylko numer telefonu.
Teraz, gdy wprowadziliśmy wszystkie zmiany, tak wygląda nasza tabela danych.
Dodawanie nawigacji do tabel danych
Chcemy mieć pewność, że użytkownicy końcowi będą mogli wylądować na ekranie naszego agenta ze strony głównej i wrócić do ekranu głównego z ekranu agenta w razie potrzeby. Dodajmy więc nawigację, aby to umożliwić.
Najpierw dodamy tutaj ikonę strzałki w lewo, która będzie służyć jako przycisk Wstecz. Następnie ustawimy jego właściwość OnSelect na Back(). Oznacza to, że użytkownicy, którzy klikną ikonę, zostaną poprowadzeni z powrotem do dowolnego ekranu, z którego przeszli, zanim wylądowali na tym ekranie.
Następnie skonfigurujmy nawigację dla naszego przycisku Zobacz agentów tutaj na ekranie głównym.
Po podświetleniu przycisku użyjemy funkcji Navigate we właściwości OnSelect przycisku i odwołamy się do ekranu AgentScreen. Dodajmy również przejście ekranu, aby dodać efekt okładki, gdy przełączamy ekrany stąd.
Wprowadzenie do Power Apps: definicja, funkcje, funkcje i znaczenie
Środowiska Power Apps: prawidłowe konfigurowanie elementów aplikacji
Funkcje i formuły PowerApps | Wstęp
Dzięki nawigacji użytkownicy końcowi mogą teraz łatwo zobaczyć tabelę zawierającą informacje o agentach, klikając ten przycisk na stronie głównej.
Wniosek
Praca z wieloma źródłami danych usługi Power Apps jest nieunikniona, zwłaszcza jeśli należysz do dużej organizacji, w której masz do czynienia z klientami i agentami w różnych lokalizacjach. To dobrze, że usługa Power Apps została zaprojektowana z myślą o łatwości użytkowania. Widząc cały proces w tym samouczku, po raz kolejny udowodniliśmy, że dodanie wielu źródeł zajmuje tylko minutę lub dwie.
Zobaczyliśmy również, jak tabele danych są pomocne w wyświetlaniu wszystkich danych, które pobieramy z tych źródeł. Teraz to tylko kwestia wyboru między tabelami danych a galeriami podczas wyświetlania informacji. Zasadniczo tabele danych są dobre dla rekordów, które chcesz tylko wyświetlić, ale galerie i formularze byłyby bardziej przydatne, jeśli chcesz, aby użytkownicy końcowi mieli możliwość edytowania informacji.
Wszystkiego najlepszego,
Henz
W tym samouczku omówimy pakiet dplyr, który umożliwia sortowanie, filtrowanie, dodawanie i zmianę nazw kolumn w języku R.
Odkryj różnorodne funkcje zbierania, które można wykorzystać w Power Automate. Zdobądź praktyczne informacje o funkcjach tablicowych i ich zastosowaniu.
Z tego samouczka dowiesz się, jak ocenić wydajność kodów DAX przy użyciu opcji Uruchom test porównawczy w DAX Studio.
Czym jest self w Pythonie: przykłady z życia wzięte
Dowiesz się, jak zapisywać i ładować obiekty z pliku .rds w R. Ten blog będzie również omawiał sposób importowania obiektów z R do LuckyTemplates.
Z tego samouczka języka kodowania DAX dowiesz się, jak używać funkcji GENERUJ i jak dynamicznie zmieniać tytuł miary.
W tym samouczku omówiono sposób korzystania z techniki wielowątkowych wizualizacji dynamicznych w celu tworzenia szczegółowych informacji na podstawie dynamicznych wizualizacji danych w raportach.
W tym artykule omówię kontekst filtra. Kontekst filtrowania to jeden z głównych tematów, z którym każdy użytkownik usługi LuckyTemplates powinien zapoznać się na początku.
Chcę pokazać, jak usługa online LuckyTemplates Apps może pomóc w zarządzaniu różnymi raportami i spostrzeżeniami generowanymi z różnych źródeł.
Dowiedz się, jak obliczyć zmiany marży zysku przy użyciu technik, takich jak rozgałęzianie miar i łączenie formuł języka DAX w usłudze LuckyTemplates.